Uit de praktijk

Onzekerheid…… Faalangst. Een vaak gestelde hulpvraag van een kind, een zorgvraag van ouders. Waar komt het vandaan vragen ouders zich af? Hoe kom ik er vanaf vraagt een kind aan mij?

Mijn vraag terug: Hoe kun je het omarmen zodat een emotie, een gevoel zo maar voor even je beste vriend wordt. Je vriend die je omarmt om vervolgens je pad weer zelf te gaan bewandelen. Je pad naar ontplooiing en ontwikkeling. Dat vereist moed, want als je door de weerstand, en het verdriet dat er vaak mee gepaard gaat, kom je stap voor stap weer verder.

We hebben een heel spectrum aan gevoelens. Het zijn vaak de gedachten die we hier aan koppelen die maken dat we anders naar onszelf gaan kijken. En maken dat we ons anders gaan gedragen. Het is de manier van denken die bepalend is voor je gevoel.

Neem bijvoorbeeld: “Verlegenheid” Hoe vaak zeg je als ouder niet tegen je kind….. “Doe maar niet verlegen”. De boodschap naar het kind is vaak dat het gevoel er eigenlijk niet mag zijn. Terwijl, Verlegenheid een emotie is die voortkomt uit Hechting. Papa, mama, of tante of Oma….. “Is deze persoon die ik niet ken, veilig? Kan ik deze vreemde persoon vertrouwen? Het kind wil bevestigen van jou. Wat een mooi compliment. Want Hechting is de primaire behoefte.

Neem bijvoorbeeld: “Verdriet” Hoe vaak zeg je als ouder niet tegen je kind……”Huil maar niet” Zelfs baby’s proberen we met ssssstttttt en voeding “stil” te krijgen. Maar wat is de betekenis van huilen? Huilen is voor een kind in werkelijkheid de meest geëigende manier om spanning te hanteren en evenwichtig en gezond te blijven. Er is zelf bewijs dat huilen heilzaam is. William Frey, een biochemicus, heeft onderzoek gedaan naar de chemische bestanddelen van menselijke tranen. Hij ontdekte dat tranen met een emotionele oorzaak chemisch anders van samenstelling zijn dan tranen die worden veroorzaakt door een prikkeling, bijvoorbeeld het snijden van een ui. Dit betekent dat er werkelijk iets bijzonders gebeurt wanneer we huilen. Frey veronderstelt dat emotioneel huilen dient voor de afvoer van afvalstoffen en giftige substanties uit het lichaam via tranen, net zoals dat gebeurt via urine of ontlasting. Wat via tranen wordt uitgescheiden, zijn stoffen die zich ophopen in het lichaam als gevolg van spanning. Frey concludeert dat we ‘wellicht onze vatbaarheid voor allerlei lichamelijke en psychologische problemen verhogen wanneer we onze tranen onderdrukken.’

Zo probeer ik steeds naar een emotie te kijken, Onzekerheid….. Twijfel. Kijk er eens met een andere bril na. “Het klinkt alsof je graag een goede beslissing wilt maken” Daar kan ik dan een mooie kwaliteit aan “vastplakken” Verantwoordelijkheidsgevoel.

Zo leert een kind stap voor stap dat Onzekerheid kan voortkomen uit een mooie kwaliteit als Verantwoordelijkheidsgevoel. En als je bij dit gevoel  gedachten kunt  gaan benoemen, dan kan een kind zich met een beetje moed, vertrouwen, rust en ruimte steeds een stap maken. Een stap op pad naar emergentie en adaptatie.

Zoals F.C Oetinger zegt; “De moed om de dingen te veranderen die te veranderen zijn, en de wijsheid om het een van het andere te onderscheiden.”

Katja Ngo-van Hoof